سخت نگیر رئیس!
مشکلی که برای من بارها پیش اومده و برای خیلیا هم مطمئنم پیش میاد اینه که مثلا من یه زمانی میخواستم لیست‌ها رو از پایتون یاد بگیرم. مینشستم کامل مفهوم لیست رو یاد میگرفتم. فردا میرفتم باهاش یه پروژه بزنم میدیدم عه این متدها چیا بودن؟! چرا اینا رو ندیدم توی آموزش؟ اونا رو یاد میگرفتم میدیدم عه این لیست کامپرهنشن چیه باز...! و این دائم ادامه داشت و هیچوقت نمیذاشت بگم اوکی من این مبحث رو کامل یاد گرفتم چون همیشه یه چیزی برای یاد گرفتن جدید وجود داشت. الانم همینطوریه مثلا یه پروژه میگیرم میبینم یه بخش محاسباتی جدید داره میرم فرمول و این چیزاشو در میارم بعد میاد توی پایتون پیاده کنم میبینم با چیزایی که یاد دارم نمیشه! میرم یه چیز جدید یاد میگیرم! همینه... زندگی همینه، برنامه‌نویسی همینه... این وقت‌ها یاد گرفتم به خودم بگم "سخت نگیر رئیس، تو تا وقتی دنبال یادگرفتنی برنامه‌نویس خوبی هم هستی" دیگه اجازه نمیدم اون افکار منفی بیاد و منو از صندلی کامپیوتر پاشونه و پرتم کنه رو تخت بگه گریه کن تو هیچی بلد نیستی! به نظرم بخش مهمی توی یادگیری وجود داره که همه باید قبول کنن اونم اینه که یادگیری هیچوقت تموم نمیشه! و همینه که جذابه... یاد یکی از استاد‌های دوران دانشگاه افتادم که خیلی راحت و فروتنانه میگفت کسی اگر جایی رو مشکل داشت من فلان روز دانشگاهم برای امتحان میتونید بیاین سوالاتتون رو بپرسین، اگر بلد بودم جواب میدم اگر بلد نبودم هم همونجا سرچ میکنیم با هم یاد میگیریم! به نظرم باید توی سطح بالایی باشی که به دانشجوت روش یادگرفتن رو درس بدی!
پس هر وقت دیدین با چیزایی که بلدید نمیشه مسئله رو حل کرد، یا کدهای جدیدی دیدین و گفتین چرا اینا توی دوره آموزشی که خریده بودم نبود؟ به جای ناراحتی و افسرده شدن، با کله برین سمتش و یاد بگیرین! قرار نیست آدم توی یه محیط بسته با یه سری آموزش‌های محدود برای همیشه بمونه! شما آزادید که مرورگر رو باز کنید و تایپ کنید how to....